เจ้างาม เจ้างาม เจ้างาม
เจ้างาม เจ้างาม หลายกว่า หน้าอ้ายคงพาแดง
ออร่าเจ้าเฉิดฉายหลายกว่า ตะเว็นยามออกแสง
ข้าน้อยก็ได้แต่จอบแนม สะออนเจ้าหลายแม่แก้มแดง
ก้อนคำเจ้าเป็นผู้ใด๋ หรือว่าเจ้าเป็นลูกไผ
อ้ายบอกฮักได้บ่หล่าคำแพง
ได้บ่หล่าคำแพง ได้บ่หล่าคำแพง
เจ้างามโพดโพบักโมบักแตง
เจ้างามแต่เซ้าไปจนฮอดแลง
เจ้างามทั้งตอนนอนหงายและนอนตะแคง
เจ้างามจนอ้ายนั้นโคตรอยากสิมีแฮง
เจ้างาม เจ้างาม ฮักเจ้าบ่มีเปลี่ยนแปลง
อ้ายฮักเจ้าแฮง อ้ายฮักเจ้าหลาย
อ้ายมองกี่ทียิ่งน่าฮัก ยิ่งมองกี่ทียิ่งน่ามัก
ตัวอ้ายใจดีไม่หน้ายักษ์ ใจมีดวงเดียวไม่มากมัก
ทักแล้วเขินอาย มองหน้าสักพักแล้วละลาย
งามเกินคมคาย มันจวนจะงามจนอ้ายอาย
เจ้างาม เจ้างาม หลายกว่า หน้าอ้ายคงพาแดง
ออร่าเจ้าเฉิดฉายหลายกว่า ตะเว็นยามออกแสง
ข้าน้อยก็ได้แต่จอบแนม สะออนเจ้าหลายแม่แก้มแดง
ก้อนคำเจ้าเป็นผู้ใด๋ หรือว่าเจ้าเป็นลูกไผ
อ้ายบอกฮักได้บ่หล่าคำแพง
ได้บ่หล่าคำแพง ได้บ่หล่าคำแพง
คั่นได้เจ้าเป็นแฟน อ้ายคือสินอนตายตาหลับ
เป็นโจรกลับใจที่บ่ยอมให้ตำรวจจับ
อ้ายก็บ่ได้มียศถาบรรดาศักดิ์
อ้ายบ่ได้เป็นตำรวจนายก
และอ้ายบ่ได้เป็นปลัด ปลัด
อ้ายนี่อยากสิบอก วันนั้นอ้ายอยากจะตอกเธอ
แต่ลองมาคิดอีกที มาฮอดมื้อนี้อ้ายนั้นอยากกอดเธอ
ซืนมาได้เจอ มื้อนั้นอ้ายน่าจะขอเบอร์
เธอทำให้ละเมอ และคิดฮอดเธอทุกคืนวัน
สิ่งที่ปากเจ้าแดง ฉันคิดว่าปานว่าดอกสะแบงบาน
แก้มน้องนั้นแดงใช่ว่า อ้ายเกือบไหลตายนะแม่ผู้ตาหวาน
ขาวพอปานกล้วยปอก งามหลายกว่าดอกบัวริมหนองหาน
หนุ่มรักหลงใหล เจ้าโคตรเป๊ะงูย อยากให้แม่ตู่เอิ้นหนูว่าหลาน
เจ้างามโพดโพบักโมบักแตง
เจ้างามแต่เซ้าไปจนฮอดแลง
เจ้างามทั้งตอนนอนหงายและนอนตะแคง
เจ้างามจนอ้ายนั้นโคตรอยากสิมีแฮง
เจ้างาม เจ้างาม ฮักเจ้าบ่มีเปลี่ยนแปลง
เจ้างาม เจ้างาม หลายกว่า หน้าอ้ายคงพาแดง
ออร่าเจ้าเฉิดฉายหลายกว่า ตะเว็นยามออกแสง
ข้าน้อยก็ได้แต่จอบแนม สะออนเจ้าหลายแม่แก้มแดง
ก้อนคำเธอเป็นผู้ใด๋ หรือว่าเจ้าเป็นลูกไผ
อ้ายบอกฮักได้บ่หล่าคำแพง
เจ้างาม เจ้างาม หลายกว่า หน้าอ้ายคงพาแดง
ออร่าเจ้าเฉิดฉายหลายกว่า ตะเว็นยามออกแสง
ข้าน้อยก็ได้แต่จอบแนม สะออนเจ้าหลายแม่แก้มแดง
ก้อนคำเจ้าเป็นผู้ใด๋ หรือว่าเจ้าเป็นลูกไผ
อ้ายบอกฮักได้บ่หล่าคำแพง